انواع کرمهای خاکی

کرمها فقط کرم نیستند. انواع متفاوت کرم‌های خاکی در فرورفتگی های مختلف زمین زندگی می کنند و اعمال (وظایف) مختلفی را انجام می دهند. در نتیجه کرمهای خاکی همگی دارای نیازهای مشابه نبوده و تحت شرایط محیطی یکسان، زنده نخواهند ماند. ما باید از نوع صحیحی از کرم خاکی برای کاری که می خواهیم انجام دهیم، استفاده کنیم بطور مثال، اگر ما بخواهیم کرمهای خاکی را برای کپه مخلوطمان، بکار ببریم، باید انواع مختلفی از گونه ها و نسبت احتیاج آنها را در نظر بگیریم. در کپه های کمپوست، اکثر کرمهای خاکی معمولی بنام «Eisenia foetida» یا کرمهای خاکی شناخته شده معمولی یا کرمهای ببری هستند. این گونه از کرمها علاقه زیادی به خوردن مواد آلی دارند و این گونه، بصورت بسیار مطلوب در کپه های کمپوستی که دارای منابع غنی هستند، زنده می مانند. این کرمها در اکثر خاکها (حتی خاکهایی که دارای مواد آلی کافی نیستند) زنده می مانند. در آنجا انواع دیگری از کرمهای خاکی را که بطور ویژه با زندگی در خاک آدابته شده اند را پیدا می کنیم. اکثر خاکهای معمولی، مسکن گونه هایی بنام «Aporrectodea Caliginosa»، کرم شناخته معمولی تر یا همان کرم خاکستری هستند. این کرم که در گونه های اروپایی مطرح است. در حال حاضر معمولی ترین گونه از گونه های کرم خاکی در نیوزلند است. و معمولاً مسلط ترین (غالبترین) گونه ها در همه باغها و زمینهای کشاورزی می باشد. کرمهای خاکی اساساً می توانند به ۳ گروه تقسیم شوند که هر یک با الگوی رفتاری متفاوت زندگی می کنند:
الف) گونه های سطح خاکزی یا گونه های زندگی کننده در کمپوست
ب) گونه های تاپ سویل زی (روخاکزی)
ج) گونه های تحت خاکزی(زیرخاکزی)
زیرخاک زی‌، تاپ سویل زی‌‌‌‌، سطح خاک زی
الف) گونه های سطح خاکزی یا کمپوست دوست:
این گونه ها، تمایل به سوراخهای زیرزمینی (تونلها) در درون زمین ندارند. این گونه، تر جیح می دهند که در نزدیک سطح خاک یا در کپه های کمپوست زندگی کنند .
از آنجائیکه کرمها دوست دارند موادی که دارای مواد آلی زیادی هستند را بخورند، ریشه ها و جوانه ها و برگهای گیاهان و همچنین کودها را می پوسانند. نمونه های این گونه ها شامل کرمهای ورمی کمپوست «Lumbricus rubellus» و کرم ببری «Eisenia foetida» می باشند.
گونه‌های روخاک زی:
این گونه‌ها معمولاً در بالا، در ۲۰ الی ۳۰ سانتی متری از عمق خاک زندگی می کنند. آنها میان خاک را سوراخ می کنندوبدین گونه لایه های روی خاک را مخلوط می کنند.، بطوریکه با سوراخهای خود به اصلاح ساختمان خاک پرداخته و تهویه خاک را بوسیله ایجاد کردن شکافها و کانالهایی در خاک تأمین می کنند.
بعد از اینکه خاک از میان روده کرم خاکی عبور کرد، مواد غذایی خاک می توانند به شکل بسیار قابل دسترس برای گیاهان تغییر بیابند. از اینرو حضور کرمهای خاکی معمولاً محیط را برای رشد گیاهان مساعد می سازد. معمولی ترین کرم خاکی یافت شده در نیوزلند از گونه های روخاکزی بنام کرم خاکستری Aporrectodea Caliginosa می باشد.
گونه های زیر خاک زی:
این گونه ها تمایل به ساختن تونلهای پایدار و ثابت در خاک هستند که به بیشتر از ۳ متر عمق دارند. آنها در مناطقی که دست نخورده اند، بهترین شرایط زنده ماندن را دارا هستند که تونلهای آن دستخورده باقی بماند. آنها به جستجو در سطح خاک برای غذا و پس از آن کشیدن غذا به درون خاک تمایل دارند؛ بطوریکه برگهای ریخته شده را برای مصرف به درون تونلهای خود می برند. آنها بخصوص در وضعیتی که مقدار زیادی مواد آلی در سطح خاک باقی مانده باشد، گونه های سودمندی هستند. بطور مثال در باغهای میوه، کرمها در برداشت و حذف بزرگترین برگها که معمولاً بر روی سطح خاک می‌ریزند، کمک می کنند.مثالهای این گونه ها، خزنده شب «Lumbricus terrestris» و Aporrectodea Longa می باشد. این دو گونه معمولی تر در شمال جزیره نیوزلند پیدا می شوند.
گونه دیگری در نیوزلند به طور شایع استفاده می شود و امروزه در بسترهای بزرگتر و مناطقی که از لحاظ آشفتگی و نامساعد بودن شرایط در درجه کمتری قرار دارند و در جنگلها و باغهای قدیمی و در تپه ها و کوه ها نگه داری می شوند نام این گونه کرم(بومی (NZ) یا «octochaetus multiporus» می باشد. لازم به ذکر است که نزدیک به ۲۰۰ گونه کرم خاکی مختلف در نیوزلند کشف شده اند. نوع دیگری از طبقه بندی انواع کرمهای خاکی وجود دارد که در کشورهای غیر از نیوزلند هم مورد نظر است که شرح آن در ادامه آورده می شود:
بعضی از گونه های معمولی که به منظور طعمه استفاده می شوند:
الف) Night Crawls (خزنده های شب):
این کرم خاکی بومی ایالات شمالی آمریکا است و امکان برداشتن آن از زمینها و علفزارها در شب به منظور استفاده های تجارتی وجود دارد، زیرا آنها تولیدمثل آرام دارند و نیاز به تولیدمثل مخصوص و رویه های کنترلی دارند.
ب) field worms (کرمهای مزرعه) یا (کرمهای باغ):
بهترین نوع طعمه برای ماهی هستند ولی آنها تولیدمثل فراوان ندارند و در نتیجه برای امور تجارتی توصیه نمی شوند.
ج) manure worms (کرمهای بندبند، لولندگان یا جنبندگان قرمز، کرم های قلاب):
چون وقتی به آنها دست زده می شوند پیچ و تاب می خورند، به این نام مشهورند. این نوع کرمها، مخصوصاً مناسب تولیدات تجارتی هستند و آنها یکی از دو نوع کرم معمولی هستند که بوسیله کشاورزان موفق پرورش داده می شوند.
د) Red worms (کرمهای قرمز): این نوع کرم، اساساً یکی دیگر از انواع کرم ورمی کمپوست می باشد که تفاوت اساسی در اندازه و رنگ نسبت به پسرعموهای درازتر و تیره ترش (از سایر گونه‌ها) دارد. آنها همچنین بسیار مناسب برای تولیدات تجارتی هستند و با کرمهای ورمی کمپوستتوأماً ۸۰ تا ۹۰ درصد از تولیدات تجارتی، کرم ها را شامل می شوند.
کرمهای ورمی کمپوستو کرمهای قرمز برای زندگی در محیط های مختلف، سازگار هستند. آنها بخوبی، انواع مواد آلی را تجزیه می کنند. این کرمها، ممکنست در کپه های ورمی کمپوستیا در خاکهایی که حاوی مواد آلی زیادی هستند، پیدا شوند ولی پرورش دهندگان تازه کار، کرمهای اولیه شان را از پرورش دهندگان یا توزیع کننده های مشهور تهیه می کنند و خریداری می نماید. پرورش دهندگان کرم باید به مقدار ۰۰۰/۱ کرم برای نخستین بار خریداری کنند.