کود ورمی کمپوست ناجی زمینهای تخریب شده
استخراج از معادن سرب و روی اغلب تنها زمینهایی را در پشت سر خود باقی گذاشته که یا فوقالعاده اسیدی است یا اینکه خاک آنها آلوده به مواد سمی است. مواد زایدی همچون قطعات سنگهای سیلیسی، سنگآهک و دولومیت تنها ارمغان برداشت از منابع زیرزمینی برای چنین زمینهایی است.
دانشمندان مدتهاست درصدد هستند راهحلی برای این زمینها پیدا کنند. به همین منظور تیم تحقیقاتی متشکل از خاکشناسان برجسته تشکیل شد تا در این زمینه مطالعاتی انجام دهند.
دکتر پاول وایت از محققان مرکز تحقیقات کشاورزی «یواسدیا» همراه جمعی از همکارانش متوجه شدند با اضافهکردن کود ورمی کمپوست به خاک این زمینها میتوان کربن لازم را برای رشد گیاهان تامین کرد.
آنها در ادامه تحقیقات خود توانستند مشخص کنند که آیا کودهای ورمی کمپوست میتواند میزان سرب و روی موجود در خاک را که یک آلاینده بالقوه است و میتواند آبهای زیرزمینی را آلوده کند، کاهش دهد یا خیر.
طی مدت دو سال، پنج بار از این زمینها نمونهبرداری شد. دقیقا دو سال پس از شروع مطالعات، نمونههای برداشت شده از این زمینها نشان داد که میزان PH به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است و حتی فسفر، نیتروژن، کربن و آب لازم برای رشد گیاه نیز طی این مدت فراهم شد.
کودهای ورمی کمپوست در عین حال توانستند بیومس میکروبی را به حد لازم ارتقا دهند. بیومس میکروبی مجموع وزن یا جرم میکروبها در واحد سطح یا حجم است.
این در حالی است که فعالیتهای آنزیمی، پتانسیل نیتریفیکاسیون (فرآیندی که در آن باکتریها در شکستن ترکیبات نیتروژن و به وجود آوردن ترکیبات نیتراته قابل جذب برای گیاهان نقش دارند) و در مجموع همه شرایط مطلوب ظرف دو سال مجدد برای رشد گیاهان فراهم شد.
محققان دریافتند ورمی کمپوست زیاد قادر است میزان سرب و روی را تا حدود ۹۰ درصد کاهش دهد و این بهآن معناست که آبهای زیرزمینی سرانجام از یک خطر بالقوه رهایی یافته است. بدیهی است که رشد سالمتر گیاهان مانع فرسایش خاک و ایجاد آبهای روان خواهد شد.